martes, 19 de mayo de 2015

Nuestra historia

Cuéntame sobre nuestra historia, sobre cómo no me extrañas, sobre cómo olvidaste el color de aquel atardecer.

Dime que no fue nada;que caíste sin tropezar, que besaste sin querer besar.

Dime que fui yo;que soñé sin ningún sueño, que amé sin ningún amado.

Dime que fuimos nosotros; que nos necesitábamos sin necesitarnos, que nos abrazábamos sin querer querernos.

Cuéntame sobre esa historia pasajera, sobre cómo el tiempo no pasa, sobre cómo debemos olvidarnos de la lluvia.

Reconoce que no me piensas, que mi nombre fue un soneto vacío, que mis labios vistieron tu ego.

Reconoce que no me extrañas, que mi cintura fue tu dado, que mi cabello cubrió tu ambición.

Reconozcamos que nos aprovechamos, que no fuimos nada, que no esperábamos fluir.

Cuéntame sobre tus viajes, sobre cómo avanzas sin retroceder, sobre cómo consigues tus monumentos.

Cuéntame sobre tus conquistas, sobre tus cartas, sobre tu conciencia.

Cuéntame de tus miedos, de cómo brilla tu mirada, de cómo suavizas tu sonrisa.

Cuéntame al oído, cuéntame al abrazarme, o cuéntame cómo tu prefieras.

Cuéntame sobre nuestra historia, y sobre cómo no hicimos historia...


No hay comentarios:

Publicar un comentario